Oturup karþýma, bacak bacak üstüne atmadan Hayatýmýn tüm hikayelerini dinlemeni istedim Yorum yapmadan Soru sormadan
Yapamadýn Dayanamadýn Bunu bile beceremedin be güzelim
Hani soruyorsun ya Neden geceleri ortalýk kararýnca yazýyorsun Ben hep susardým dilimin ucundaki kelimeleri ýsýrýrken Sen merakýndan defalarca sorardýn ayrý ayrý zamanlarda
Oysa Hayatýmýn bir kaç hikayesini dinleseydin Anlardýn Çünkü Karanlýkta yazanlarýn hayatlarý da karanlýk olurdu Olurdu da, bunu kimse bilmezdi
Çoðu kez Abdestsiz Besmelesiz baþladým ben bu ucube hayatýmýn kýrýk hikayelerine Cümlerim devrikti, yüklemsizdi Öznesi bilinmeyenlerle doluydu hep
Boþluklarda savruldum Kuytularda ýslanýrken yaz yaðmurlarýnda Umudumu yitirmedim Ve þimdi sende gidiyorsun ya Ben Ben daha çok sarýlacaðým umutlarýma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Alp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.