ADINI,SEN KOY

Konuþamayýz içimizdekileri...susarýz.
Anlatamayýz kýrgýnlýklarýmýzý,
Ne de,öfkelerimizi.
Hep,içimizde kalýr isyanlarýmýz.
Hayallerimiz,içimizde hep saklý kalýr.
Bilinmez bir boþluk doðar etrafýmýzda,
Nedir bu ?..adýný sen koy !


Bazen bize,biz olduðumuzu hatýrlatandýr,
Bazen de,bize kendimizi unutturandýr.
Bizde,bir nevi körlük de yaratandýr.
Sancýlý umutlarý,hevesleri doðurtandýr,
Baþka dünyalara götürüp,boyut atlatandýr.
Kimyamýzý,baþtan aþaðý karýþtýrandýr.
Nedir bu ?...adýný sen koy !


Ufuklarýmýzý,çok uzaklarda kýlan !
Yarýnlarý meçhul anlarý yaþatan,
Þarkýlarý daha anlamlý yapan,
Renkleri,daha parlak,
Yýldýzlarý daha yakýn !
Ve daha ýþýl ýþýl parlatan !
Nedir bu ?...adýný sen koy !


Yalnýzlýklarda,dalýp gider gözlerimiz.
Gül mevsimlerinde sevdalanýr,
Bað bozumlarýnda hüzünleniriz.
Güz rüzgarlarýnda,dalýndan topraða düþen,
Son yaprak gibi titreriz.
Tüylerimiz ürperir,zaman zaman.
Nedir bu ?...adýný sen koy !


Hayata,þafak sökerken bakarýz,
Ya da,Güneþ batarken uzun uzun.
Bir coþkun akan ýrmak gibi,
Yüreðimizdedir vazgeçilmez sevgi.
Dilimiz hep sevginin dilleri,
Kucaðýmýzda,gonca gonca sevda gülleri.
Bilemedim ben nedir,garibin halleri.

Tutku mu ? Aþk’mý ? sevda mý ?
Nedir bu ?...adýný sen koy !

Tuðal KÖSEMEN





Sosyal Medyada Paylaşın: