34 - Kırk Yıl Sonra / Seyir
derken Hasan abey geldi,
sýrtýnda Ümmü,
atdý arkaya
elleri, a(ð)zý ba(ð)lý
gan çana(ðý) yüzü,
sesi kýsýlmýþ, hýrýltýlý
arkaya geþdi.
“sür” dedi.. “sür braðidi”
Üseyin abey de geldi
“þükür” dedi, bilmen neye þükrettiyse ga(y)ri
“sürsene abey!” dedi
“sür!”
Ümmü debeleniyo.. baðladýlar ayaklarýný..
“-Allahýnýzýn aþgýna”
“-emmim, n’olur emmim”
“Üseyin Emmii”
“-dayýýý
dayýý yandýrma beni”
“-Allah.. i(n)þallahh çoluk çocuðunuza versin”
bin yalvarýyo emme aldýran kim
ordayýn deye bu sefer de ben þükrettim..
bu þerefsizlerin neytce(ði) belli olmazdý
Arpalýkdan sallandýk Ovaya aþþa
bende dovalarýn bini bi para..
Kodano(ð)lu,
“-Hasan abey, Musdabeynen gavilleþdik de
bi yüzlüðünüzü daa alcan, gusura galman”
“-sen öðüne bak bizimo(ð)lan”
“-hinciden deyen de, ..hehheh he!”
“…”
“-hemi siz bö(y)le demediydiniz, hani o(ð)lan”
“-ulen bak.. senin ananý.., avradýný, baþlatma yüz lirene”
“-þakadan dedim Hasan abey yauu, valla þakadan
nayet bu bi(r) hayýr iþi, biz de bi sevaba girelim heh he!”
“-ulen! Nalet kör þeytan canýmý sýkma, gatil etme i(n)saný”
Akyolu da döndük, þöfer þavkartdý ortalýðý
her çalý gözüme candýrma ðibi gözükdü..
yardýk getdik, Payamdaþ, Depeyurt, Zýrtlandere, ovanýn yüzü..
ýssýýz geceyi.. pürtelaþ yaran karþý daðlarý yalayan
gacur-gucur sallanan, cibin þavký.. çalýlarý üstümüze saldýrtan..
Ümmünün gözel gözleri faltaþý gibi açýlmýþ.. korkudan
hýçkýrýklar içinde, saçý baþý daðýnýk.. aðzý yüzü kan..
piþman, yorgun, bu gözelliði görmeyen.. iki mahkum tutmuþ kollarýndan
ben cibin ön yandayýn, dönüp ardýma bakamayon
ömr-ü hayatýmda ilk diba o ðün cibe biniyon
“Allah sonunu hayretsin emme çok gorkuyon,
ömrü-billah okuduðumdan çok dova okuyorun
ona
bana da
evde galannara da
..
Sümen..
......
Ali..
Bobam..
Emmim..
Yengem..
**
beri yandan þosaya varýyokana sessizlik bozuldu
“-ne trafa Hasan Abe(y)”
“-hu yanna”adam gývrattý o yanna..
ne ðadar getdik bilmeyon
ben dova okumaya dövam ediyon
aklýma ne geliyo.. beni yolda endiri(r)ler de
hu sabi’nin baþýna olmadýk iþ getirilerse
ulu(r) mu oluu(r) hani de aklýndan kesme..
zabah beri bana etmediðini gomayan cipci
nasý gorkdu da “valla þaka abey” dedi
toplu dabança var ikisinin de bellerinde
Bozdurmuþ Belini aþdýk, gecenin leylisinde
gýz debelenmeye baþladý, “endirin beni” deye,
çözdüler elini aya(ðý)ný, bana dediler “-elet” “-bekle”
bi bakdým Ümmü gaçýyo, etiþtim sýrtladýðým gibi
ötekinnerin habarý olmadan cibe görütecen gari,
zapdedemedim, gücümü gurutdu, elimden sýyrýldý
etiþdim emme, narasýn bi çalýya yapýþdý
hakýndan gelmenin imkaný yok, sökülüp eline geliyo çalý
o kökleniyo, yakalayo bi çalý daha o da köklenip geliyo
“-salývý beni emmi Allahýný kitabýný seviyosan”,
…
“-goyvu beni.. ben sana nettim gadýn emmim” deyo
“-yakalalarlar seni emmim” deyon “-nere gaçaçan”
“-gorkma ben varýn sana biþi yapamazlar, bana güven”
“- iþi yokuþa sürme gözel yeðenim” kime den, dinnemeyo ki
derkene Hasan Abey geldi, “- ne bok yeyon len sen”
ikimiz de gakdýk, bana bi þamar aþgetdi,.. gýzý aldý ðetdi
“-len þerefsiz.. senin yeðenin biz biþi etmeye gaksak, sen dur decen”
“-valla ileþini serer, atývýrý gederin, ulen sen ne þerefsizimiþsin,”
böyleynen emin oldum Hasan Abeyden, içime su serpildi..
“-ben gaþcadým da, emmim yakaladý, “nere gaþcan” dedi” dedi
..
“erkek gýzýmýþ Ümmü”,
“insanýn böyle bi garýsý olusa, adam eder erini
sýrtý yere gelmez evelallah, maþþalah..” dedim içimden
Allah sonunu hayretsin deye dova etdim, vardýk aðþamüsdü!
Yabýrlar Köyü.. Eleðri..
“buyurun” dediler “Goca Yörük”ün evinden
..
Fotoðraf : Zeki AKAKÇA
arkasý yarýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.