bütün sokaklar seni konuþuyor bütün yüzlerde seni arýyorum seninle gitmiþ benliðimi ve hayalin gelir karþýma yaþanlardan önce can çekiþen ruhuma
’ Umudun kaldý mý benden baþka ?’
sende kaybolsaydým hiç bulamasaydýn beni seninle yaþardým seninle ölürdüm
ne olur geri ver sensizliðimi geri ver özgürlüðümü mahkum yaþatma beni
II neden sonra karýþýyorum hayata en saf halimle karþýyým hayata kayboluyorum kayboluyorum korkuyorum yaþamýn kýyýsýna vurmuþ bir adam yürüyor þimdi her adýmda kaldýrým arasý kuytulara sýkýþtýrýyorum korkularýmý saklýyorum çaresizliðimi bahane arýyorum korkaklýðýmý gizlemek için kavgaya çarpýlýyorum suretsiz yaþayanlara yaþayanlar vuruyor kahýr pençesini bakýþlarýndan medet bekliyorum çaresiz
çok mu çirkin soðuk duruyorum dünya vitrininde artýk, mülteci ruhuma en güzel bedenleri giydirin bundan böyle bende sizler gibiyim...
III sormayýn ne olur bitti
sessizim
yaþýyorum iþte yetmez mi
þimdi gülüyorum yaþayanlar gibi...
ULVÝ CAN YOLDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ULVİCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.