Yol, camýn buðusunu sildim Rüzgâra dokunmadým Lâkin soðuk ellerimde kaldý Radyonun sesini açan el sýcaktýr elbet Ellerim ellerinden ayrý kalalý Soðuk olmasý doðaldýr elbet Bir çam aðacý geride kaldý Bir dere bir trafik ýþýðý bir karga Yol çatallaþýyor ileride Yüreðimin orta yerinde Ayaðýma pelesenk ettiðim Yol da çatallaþmýþ Yollar ne sevilesi ne gidilesi Geride sen kaldýkça Yüreðimde bir varýþ noktasý daha Kararýyor süveyda!
Yol devam etti, Yanlýþ yol olmasýn bu Yanlýþ yol Ve önermesi yanlýþ varýþ noktasý Süveyda, Kalkýp buradan yüzümü sana dönmeden Emeklemek de olsa Sana hücuma kalkmadan Ölmekten korkuyorum Bu sefer de seni Bu iki yanýmdan akan Ucu bucaðý olmayan tarlalarda Bir yaban çiçeði olarak tasvir ediyorum Bir bahçývandan baðýmsýz Bir gül kadar Göz önünde olmayan Þahsýma münhasýr Bu yüzden olsa gerek Seni az koklayýþým Azýcýktan da az izleyiþim Seni penceremin önüne götüremeyiþim Süveyda! Ben sende tecelli Sen bende ahiri ve ezeli…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sinan çetintürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.