YALNIZ,SENİ SEVDİ BU GÖNLÜM
Sensizliðin,yalnýzlýðý ve kimsesizliðinde,
Sevgiyle kurulan,senli hayallerimde,
Mateme bürünmüþ,uzun gecelerimde,
Kimselere diyemediðim kederlerimde,
Hep,sen vardýn...
Yalnýz, seni sevdi bu gönlüm.
Baþak rengi saçlarýnýn her telinde,
Açan gonca güllerin,kýzýl renginde,
Gün batýmlarýnda,meltem esintilerinde,
Kalbimi titreten,þarký bestelerinde,
Hep,sen vardýn...
Yalnýz, seni sevdi bu gönlüm.
Yanýk türkülerin,hasret kokularýnda,
Gecelerin,çakýr yýldýz semalarýnda,
Derin uykularýn,mutlu rüyalarýmda,
Gizlediðim,hüzünlü hülyalarýmda,
Hep,sen vardýn...
Yalnýz,seni sevdi bu gönlüm.
Hazanlara,kýþlara dönen baharlarýmda,
Giderken,ellerimi býrakmalarýnda,
"Gitme,kal" diyen yakarmalarýmda,
Ardýndan,nemli gözlerle bakmalarýmda,
Hep,sen vardýn...
Yalnýz, seni sevdi bu gönlüm.
Tuðal KÖSEMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.