Artýk uzun uzun yazamýyorum þiirlerimi, Merhaba ile baþlayan cümleler kuramýyorum. Hoþçakal dediðinden beri,sadece hoþçakal çýkýyor dudaklarýmýn arasýndan...
Hatýrlýyormusun bilmem ama cinayetin gibi býrakmýþtýn beni bir anda,aha tamda þuranda... Öylesine iðrenç,öylesine artýk ve öylesine yarýmdým ki sen giderken. Gerçi,neden býraktýðýnýda hâlâ anlamýþ deðilim... Merak etmemiþsindir ama yinede söylemeliyim; Hoþçakalamýyorum. Annem,babam bir hayli kýzýyor bana, Çok sigara içiyormuþum bu aralar. Býrakýp gidiþini anlatmýþtým aslýna bakarsan onlarada, Öyle sanýyorum ki; Beni,babam bile anlamýyor, Bizim Ömer’i tanýrsýn,’’aðabey boþver’’ diyor... Boþveremiyorum iþte, Bunu Ömer’de biliyor. Sonra takýyorum kafama yine seni,ardýndan bir sigara daha sonra bir tane daha yakýyorum... Ben,beni yakýyorum,senin elime tutuþturduðun hoþçakallarla, Sen dýþýnda herkes öylesine çok düþünüyor ki beni; Kimse bana hoþçakal demiyor. Belki de biliyorlar hoþçakalamadýðýmý, Ben hoþçakalamýyorum,canýmýn içi... Sen hoþçakal.
Çaðlar Öcal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar Öcal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.