Yine sen yoksun, gül pembe Aðlýyorsun sulu sepken Yaðmurla ýslanan saçlarýn Hilal gibi kaþlarýn Yýldýzlar konsun omuzlarýna Toprak gibi susayan bedenini Gözyaþým sulasýn Güneþin gönlüne doðsun Sevgim yüreðime dolsun Geldim yine sen yoksun Sen yoksun gül pembe
Bir kuþ gibi süzülür günler Geceye döner gündüzler Hani verdiðin sözler Yoluna kayar gözlerim Seni her an özlerim
Ýçimde bilmediðim, bir har var Oysa gönlümde hep bahar var Karlý daðlarý eritti yazlar Irmaklar coþtu maviye döndü beyazlar Bitmiyor gönüllerde nazlar Geleceksen gel artýk Yoksun gül pembe Yine sen yoksun gül pembe
Behçet Bük 769/9.4.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.