UNUTTURAMAZLAR YA...

Ne çýkar can, ne çýkar,
Yüreklerimize ektiðimiz,
Her nefes göðsümüzde büyüyen sevgimizi,
Görmezden gelip, yollarýmýza çile örüp,
Yüreklerimizi ayrýlýkla sýnasalar…

Unuturamazlarya,
Taptaze anýlarým çocukluðumdan kalma,
Güzel gözlerinde seyrederken cenneti,
Zengin ve Yoksul tiþörtünü, nasýl severek giyiþini,
Galip gelip gülüþünü, çelik çomak oyununda…
Tekrar arkana dönüþünü, sobe derken saklambaç da…
Ayaklarým yerden kesilir, uçurtma olurdum gökyüzünde,
Her papatya falýnda mutlu olurken,
“Seviyor” çýðlýklarýnda…

Ve…Ve her þeye herkese inat, haberini aldýðým an,
Yedi renkli gökkuþaðý sararken etrafýmý,
Kimseler görmedi,
Telli duvaklý sevdamla, sessizce gülüþlerimi,
Dudak kývrýmlarýmda…

Varsýn…
Varsýn örsünler yollarýmýzý,
Sýnasýnlar sevdamýzý, yan yana koymayýþlarýnda…
Yüreðimize býraktýklarý haykýrýþlarýmýz kadar,
Kocaman umutlarýmýz,
Ve “Sabret… Açtýðýn eller boþ kalmaz elbet”…
Diyen RABBÝMÝZ var ya!…

Gülsüm GÜLMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın: