Bir ev vardý… Sokaðýnda sayýsýný bilmediðim Sevgi dolu adýmlarla koþarak Çocukluðumun þen þakrak oynadýðý!...
Bir ev vardý… Gözlerimden hiç gitmeyen Zümrüt yeþili manzarasý Pencerelerinden sýzan ýþýðý, tüten bacasý Geceler ne kadar karanlýksa Üzerinde yýldýzlarýn inadýna parladýðý!…
Bir ev vardý… Orada öðrenmiþtim Toy gönlüme düþerken Güzel bakýþlarýnda aþka boyanarak Küçücük dünyama büyük umutlar sýðdýrmayý!...
Bir ev vardý… Bakarken doyamayacaðým yüz, Bir ömür býrakmayacaðým diye elini Kurduðum en güzel düþlerimi!... Oysa Can… Oysa tek kalmak istediðim yerde býraktýlar En güzel, en gerçek hayallerimi!...
Þimdi… Þimdi bir ev var… Issýz bahçesindeki aðaçlardan Sarý hüzünlerin düþtüðü Daha dün gibi seyrederken uzun uzun Anýlarla dolu geçmiþi Gözlerimden kocaman bir bulutun geçtiði!...
Gülsüm GÜLMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülsümgülmez-6870 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.