30 - Kırk Yıl Sonra / Teslim

gene bi(r) güz günü
yolma-harman zamaný maabbetden dönüyoz
gonþu bi(r) köyün, subaþlarýndan birinden..
herkeþler iþinde gaydýnda ehliyaliynen
biz de orda burada serserilik ediyoz..

beni sýkýntýlarda gördümüydü
Hasan Aðam hep dakýlýr, horata ederdi;
“dakma gafana bilader
evelallah seni kendi elleriminen baþgöz edecen” deye
len bana kim gýz veri(r)
Haçca de(y)zem Elifi verdiydi malim..
onu da þerefsizlik etdik
yapdýk bi(r) eþþeglik
bi çuval inciri berbat etdik
..þdýk-batýrdýk
Üseyin Aðam da ona daþ atýyoru
“ben varýkana sana ilaf düþmez bizim o(ð)lan”

bizim çete Alýþlýdüz’ü de do(ð)ru ilerlerkene
beygirler öyle kendi fetdatýna sineklenelek
ýngýl ýkýþ yörüyollar
Hasan Aðam
“-“len hora Depelilerin tarla de(ðil) mi” dedi
“-hýý” dedim,
“-yani honnar da, Depeliynen de(y)zen”
“-hý hým mercimek yoluyollar”
“-baya etiþgin gýzý”
“-yoð abey” dedim
Allah var ya, bi döyüslük düþünüdür belki deye
“-ne etiþmesi abey o taha çocuk yau” dedim
“-uzatma tamaaam” dedi

“-benim sana sözüm mar”
“-ha Haçça Dezeyin gýzý,
ha Aþa Dezeyin
farký var mý..”
o sürdü atýný onnara doru
Üseyin Abey dövam etdi köye do(ð)ru,
ben gala-ðaldým..
“-peþimden geeel..”
neyeyse Taþkesti den goruya daldýk..
beygirleri ba(ð)ladýk..
yönümüz geri bekledik..
bireþden Amad Emmiynen onnar
ordan öteyanna ýralaþdýlar neyeyse..
..
neyeyse biz geri döndük, Aþa dezem gile taraf
“-yau Üseyin Abey neye”
“-sen annamaan” dedi..
“onun uçun “suuss”
“a(ð)zýný aþma!” ne dersem onu yap”..

“-Aþa dezee Amad Emmigil nere ðetdi”
“-Hasan Aðan gurbannýg guzu alcaðmýþ daa
Dereyurd’a sürüye getdiler” dedi.. Aþa dezem.
“-anan neytdiyo ay! Musduuuk”
“-eyiler, elini öperler ay de(y)ze” dedim.
“-bi çok selem et gardaþým”..
Üseyin Abey;
“-varýsa bi suyunuzu içelim Aþa de(y)ze” dedi,
atýndan endi,

diz çöküp, ho yana döndü,
sol eliynen takgasýný dutalak tasý gafasýna dikdi,
bana göz gýrpdý..
“-ý ýhh ben iþmecen” dedim..
o gene..
“-ý ýhh, sað ol abey” dedim.
gene þeytan þeytan göz gýrptý
gýz ayaðýnýn üsdünde desdiyi devirelek tasý doldurdu
su tasýný verikene barabar,
Teslime’yi hop etti dee
gucama aðdirividi
atýmýn gýçýna bi þaplak vurdu,
“daaahhh” deye
“sür baraðidi”

tas-mas þangýr-mangýr,
desdi devrildi..
dezem çýrpýnýr.. ilenir..
periþan
“can gurtaran yok mu gonþulaarrr”,
“etiþin gonþular” …
“etiþin gonþular Teslimemi gaçýrýyollar”
“Allah bin türlü belanýzý versin”..
“çoluðunuza, çocuðunuza doyaman iþallaahh!”
“Gara Musduðunan
Çil Üseyiiiinnn, etiþin gonþular”

netçemi bilemedim yauu,
Üseyin abey bi þaplak taha vurdu,
beygir þaha galkalak
dörtnala gakdý..
gopuduk.. gopudukk
mezbur sürdük.. tabii
o çocuk yüzündeki gorku!
Gökdereden, Bulca’ya
ne gucamdan atabildim..
ne biþiy deyebildim
..
ne de hu an da oldu,
eðerinem ki aklýmda biþiycikler geldiyse
namerd olayýn
Allah beni toprana gabil etmesin..

nasibimiþ,
“bu”nunan olduk getdik
gayat meremetli,
dýkgatli
saygýlýdýr
temiz, tertiplidir.
ne asbap, ne sofra geþ galmýþ deðildir asla
geldi geþdi
taha bi ðünden bi ðüne
biþiyi ikiletdiðini
lafýmýn üsdüne laf ettiðini
garþý geldiðini
yönü geri zokurdandýðýný
onunan bununan çekiþdiðini
eller gibi gov gýybet ettiðini
dolay dolay gezdiðini
çoluk çocu(ðu) erezil ettiðini
pis dutduðunu
döðdüðünü,
ben terbiye ederkene zart-zor edip gayýrdýðýný;

ilaf getirip-götürdüðünü
görmedim, duymadým
en zýt gettiðim
ifrit olduðum þeylere
gayat dýkgat eder
deðilise,
netçesini bilir görür
ne deyelim emrine þükür.

emme iþ dee;
hepiciði eyi hoþ daa
arada bi “Elif” deye sayýklayomuþuyun ya
hu yaþýma geldim, dedim ya
evde huzur dünek galmayo valla
garadamakdýr..
geldi-geþdi Elifin ne suçu var
hala Haçca dezemgilinen de
Elif’lerinen de
bi(r) araya gelmedi ðetdi..

haa!.. O muu?
bizim bu mukatdan sonura
bobasý yaþýnda birine verdiler
oldu getdi de;
onmadý getdi iþin aslý
onu da yakdým
kendimi de el hasýlý..
þükür.

ne desen hinci bi faydasý mý var
emme oluyoru.. oldu bunnar.








ARKASI YARIN

Fotoðraf
Zeki AKAKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın: