inim inim inliyor ’ konuþtur beni ’ diye sözlerim ne olacak, kendi çalýp dinlese anlatacaðým elbet sustuklarýmý suya yeter idi ellerim bir nebze serinlese
yalýn ayak bastýðým gönlümün kýrýklarý kestiði yerden sýzýp bedenimi haþlýyor küçük hayaller kurup boþ verdim doruklarý gözlerim düþman bana sanki zalim taþlýyor
varacak yer neresi yürüyorum bilmeden kaybolursam hükmüm yok, sorup soruþturmayýn birisi kefenimi iðne sokup delmeden dürülmüþ defterimi sakýn karýþtýrmayýn
anacaðým takmamýþ kuþlar gibi bir kanat uçamam diyar diyar kaçmak için ne çare hayatta bu eziyet bende bu keçi inat ben merhem dilendikçe açýyor bin bir yara
aynalara haykýrýp, sýrrý içinde battým baktýkça için için resmi idi yandýðým zehrolan aþlar yedim, taþtan döþekte yattým anladým ki bir ahmak masalýydý kandýðým
Gülþah Gayret / Tekirdað
_
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.