Büktü bileðimi Alaþaðý etti rüyalarýmý ihanet Haybeden mi öldü insan Efkarýný içmek bana mý düþtü yine
Topraða düþüyor nazlý yaprak Çatlamýþ dudaklarý karýnca yuvasý Kirpiðin de asýlý çocukluðuna yumulu gözleri Saçlarýný öpüyor acý bir aðýt
Dicle ye karýþýyor kan Uzak topraklara selam akýyor kýrmýzý
Belki bir denize açýlacak ucu umudun Pýrýl pýrýl yakamozlarla seviþecek barýþýn güneþi Ölen iyiliðin var olduðu bir ütopyada Renkli uçurtmalar salýnacak özgürce
Kalkmalý jiletten keskin sýnýrlar Bir uçtan bir uca koþmalý özlemler Kavuþmalý Kucaklamalý kollar birbirini sýkýca
Çok mu zor bir meþale yakmak Karanlýðý gündüz gibi aydýnlatmak Paylaþmak bir lokma ekmeði Gülümsetmek karamsar yüzleri Çok mu zor
Dilek Usta
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.