Anne Tut Ellerimden

Bu cýlýz yol çýkarýr mý beni?
Avlusunda düþler býraktýðým çocukluk evime.
Ne zaman yalansýz bir söz arasam,
o eve düþüyor yolum.
O gördüklerin yýldýz deðil,
Þehir ýþýklarý,
Buralarda bulutlarýn aklý karýþýk,
Sularýnýn yüzü bulanýk.
Anne tut ellerimden,
gidelim evimize.
Tozlu yollarýnda yýkayalým yüzümüzün karasýný.
Dilimizdeki kent yalanlarýný mazgallara atalým.
Köþe baþýnda hâla duruyorsa o aþýk söðüt,
Gölgesinde azýcýk uykuya dalalým.
Anne tut ellerimden,
gidelim evimize.
Yanaklarýmda elmalar þýmarmýyor buralarda,
Þuramda bir gamzem vardý,
O evde kaldý.
Düþlerimin benzi soluk, sesi kýsýk buralarda.
Anne tut ellerimden,
gidelim evimize.
Seçil OÐUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:

seçil oğuz Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Anne Tut Ellerimden Üşüyorum! Pulsuz Mektuplar Yağmur Ve Babam CAMBAZ Sabah Düşü İki Satır Aynalar Yara İki Büyük Ah