Ne Bektaþi’yi tanýrým ne de Abdal Musa’yý
Din olarak kabul etmem, Türkü ile kýssayý
Dize vurup parçaladým sazdan sonra asayý
Aðabeyim Muhammed’in önüne attým iþte
Var mý Muhammed Mustafa kadar yüzü güzeli?
Þeyh ve pir kabul edemem nursuz bir mübtezeli
Güzel kokan gül varken ne yapsýn bülbül gazeli
Yerden toplayýp »merkebin« yemine kattým iþte
Bütün çileyi çeken Odur, iltifatlar ozana
Kulak verin ulan kulak, okuduðum ezana
Bektaþi’nin adý geçti mi sor oyun bozana
Kaþlarýmý yalancýya kinle çattým iþte
Kuran’a el basarým ki, Muhammed’im yektadýr
Hem cemalde hem kemalde billahi son noktadýr
Ondan baþka kula, Güzel, demek vahim hatadýr
Gül kokusundan hokkaya, biraz damlattým iþte