Düþünüyorum seni, düþünmesine ama
Kadýnýn sýcaklýðý baþkadýr, biliyorsun
Artýk güneþ girmiyor, çilehane odama
Üþüyorum deyince halime gülüyorsun
Evet, sen harikasýn, kafamýn da dengisin
Ama yoksun yanýmda, sýcak avuçlarýmda
Evet sen nadidesin, umudun da rengisin
O beyaz buselerin kalmýþ saç uçlarýmda
Kadýn, yalnýz kalbimin bulunmayan yarýsý
Belki günün birinde, çýkar karþýma Leyla
Kadýn, bedenin deðil; þu ruhumun karýsý
Bu güzel, narin varlýk evrende bir heyula
Zaman zaman içime çöker hüzün sisleri
Gece, bir hayalete döner aynada yüzüm
Merdivene býraktým bembeyaz nergisleri
Her sabah kapýdadýr, umutsuz iki gözüm
Basamaklardan topla nergisleri ey peri
Gönül odama girip, býrak ýslak buseni!
Kalmasýn iðne baþý kadar kuru bir yeri
Yanýma giyin de gel, karanfil elbiseni!