Kara bulutlar misali kapladýn yüreðimi
Kin ve nefret tohumlarý ektin gönül tarlama
Güneþin baþka yüreklerde doðmaya
Baþka gönülleri ýsýtmaya gittiði þu saatlerde
Susuzluktan gönül tarlam ýssýz çöllere döndü
Toprak yandýkça caným yandý
Caným yandýkça sana olan kin ve nefretimi yazýyorum
Oysa ben kaðýdý kalemi elime alýp,
Sevdamý anlatan þiirler yazmak istedim
Sadece seni özlemek geliyordu içimden.
Gerçekten de seni yazmak
Seninle anlam bulan duygularý
Yüreðimin derinliklerinden kopup gelen
Depremleri anlatmak isterken
Topraðý alnýndan öper gibi yaðmur taneleri
Cama her vuruþunda
Sana olan kin ve nefretim büyüdükçe büyüyor içimde…
Bu gece dudaklarýmdan dökülen
Her kelimede kin ve nefret olarak sen varsýn
Yarým kalan sevdamýn
Eksik taraflarýný kin ve nefretle doldurdun
Bomboþ ve sessiz kaldýrýmlarý düþlerken
Seni haykýrýyorum penceremden sensizliðin inadýna!
Bu sensizlik gecesinde
Kin ve nefretimi yüreðimin en ücra köþesine kazýyorum.
Hava gibi kararmýþ gönlüme yaðmur çiseliyor
Yüreðimin sensizlikle yanan derinliklerine deðiyor
Ýþte sana olan nefretimi haykýrýyorum
Sensizliðe alýþamamýþ yüreðim
Sen her zaman ki gibi ihtiyacým olduðunda yine yoksun yanýmda
Sana olan kinimi ve nefretimi yazýyorum
Ben yine üþüyorum sensiz kaldýðým zifiri karanlýk gecelerde
Efkârýma katýk yapar gözyaþlarýmý
Sevdamý azgýn seller gibi akýtýrým yüreðime
Buz tutmuþ umutlarým rüzgârda kayar düþer
Düþmekle aþklar ölmez
Umudu olmayan âþýk ölür
“Kýyametler kopsa da zavallý yüreðimde”
Ölmeden sana olan kinimi ve nefretimi yazýyorum…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
05.04.2015