BÝN YILDIZ’DAN VAZGEÇTÝM
--------------------------------------------
Bu hasrete dayanmaz, olsa da yürek demir,
Zindanda kalmýþ beden, durdur zamaný kemir.
Aþk mahkûmuna af var, verilince son emir,
Bir parlak güneþ için, bin yýldýzdan vazgeçtim.
Duvarlar kale olur, savunmasýz baðrýma,
Devadýr o bakýþýn, bütün yürek aðrýma.
Aþk yolunda son kere, yaptýðým bu çaðrýma
Hep seni sevmek için, bin yýldýzdan vazgeçtim.
Seninle el ele, pembe bulutlara çýksak,
Aþký yasaklayan, bütün engelleri yýksak,
Ayrýlýklarý toplayýp, derhal içeriye atsak,
Yolunda gitmek için, bin yýldýzdan vazgeçtim.
Bu günlerim hep seni, sayýklamakla geçer,
Her akþam oluþunda, içime hüzün çöker.
Kurumuþ tüm çiçekler, dirilir birer birer,
Elinden tutmak için, bin yýldýzdan vazgeçtim.
Tüm þarkýlar, türküler artýk seni anlatýr,
Her gülün özündesin, gül esansý damlatýr.
Can melekler beklerken, þimdi bitti son satýr,
Kaderim olman için, bin yýldýzdan vazgeçtim.
Hakan KURTARAN
30.12.2007-Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.