DÜNYA ÖLÜMLE YAŞAR

Ebedi hayata bu dönüþsüz seferin.
Her defasýnda baþka limanlara,
Dünya adlý denizde bir gece, bir insan için,
Demirleyemez miyiz?

Ey dünya, yaþamaya doyamadýðým
O caným topraðýnýn, suyunun yanýnda
Göðün göðsünde parlayan þu kainata bak
Dönüyorum etrafýnda tek baþýma!

Emzikli bulutlarýn güneþle daðýlýrdý.
Yine böyle aydýnlýðýna çarpardý dalgalarýn bu yara
Ve uçuþurdu rüzgarýn nefesinden köpüklerin
O güzelim dudaklara...

Ey dünya dinledin mi?
Bu gece sükut karanlýk,
Çýt yok su altýnda, gökyüzünde uzaklýk, derin.
Zamaný saniye saniye insanlara bölen saatlerin
Tik-taklarýndan baþka!

Birden þu gökyüzünde bilinmeyen bir ses
Büyülenmiþ dünyanýn denizinde yankýlandý.
Sular inledi, kulaðýmda çýnladý,
O daha önceden hiç duymadýðým ses,
Þu sözleri fýsýldadý;
"Dünya dur artýk dönme, kal olduðun yerde.
Zaman su gibi akmaz olsun artýk. "

Ýnsan için bu dünyada hayat yok,
Deniz yok, liman yok zaman için,
O yaþar, biz ölürüz...

Demek dünyada zaman, o ömürleri bir daha
Geri getirmeyecek...

Loþ insanlar boþlukta ve sonsuzlukta
Acaba nerede yuttuðunuz günler-geceler?
Alýp götürdüðünüz maziyi artýk
Geri veremez misiniz ?

Ey dünya! Dilsiz kayalar, kararmýþ maðaralar,
Kuytu insanlardan ormanlar,
Bizsiz zaman tazeler havasýný,
Esirger tabiat saklar hatýrasýný...

Sakin deminde olsun, deli rüzgar
Mavi deniz gözlerini süsleyen bakýþlarda,
O kapkara kalem sularýn, upuzun saçlarýyla
Dökülen aðaçlarda!

Meltemle, ürperiþle esen
Seslerde, ister uzak ister yakýn olsun.
Gümüþ pullu balýklarla yüzen,
Ay ýþýðýndaki yakamozlar olsun!

Kuduran fýrtýnalardan, yelkenler bize dert yanar.
Matemini tutan korkular, hep insanlarýn yüreklerinde var.
Ne varsa görülen ve duyulan,
Bilin ki dünyada her þey ölümle yaþar...

Figen ANAR

Sosyal Medyada Paylaşın: