Aslinda biz sadeyiz ozumuzde Tipki toprak gibi Ogrendiklerimiz sonradandir Verilenle besleniriz Azi oldugu kadar, Fazlasinin zararini da ogrendik Ama bilmek istemiyoruz Toprak susuzluktan catlar Insanin yuzu sevgisizlikten Toprak sulandiginda yeserir Insan sevilince, simarir, camurlasir G.K.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gulsum Kuruoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.