Yaðmurlarla gel bana Penceremden dal odama saðnak saðnak Sen yað ki saklayayým gözyaþlarýmý Yüzüme çarpýp da ýslanan yanaklarýmda
Gel inceden inceye sýz tenime Biraz ürpert içimi ne çýkar? Ben hep üþümelerdeyim zaten Islat beni iliklerime kadar; Ben yalnýzlýðýmýn derdindeyken Sen yaðmanýn derdindesin hala
Ah yaðmur hangi dertleri deþmenin peþindesin Hangi hain gecelerin ardýndasýn balçýklarla çamurlarla Kim bilir kaç yalnýz yürek þimdi aðlamakta sana sýðýnýp da “Yaðmurlarla gel” desem de sana , geldiðin yerde kal! Uðrama beni aðlattýðýn þu zifir akþama…
Sosyal Medyada Paylaşın:
zeynephalebabus26 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.