Sessiz, karanlýk ve serin bir Nisan akþamýnda, Yadýma düþtün birden yine, Birden Med-Cezir yaþadým sanki, Senli günlerimi düþündükçe, Heyecan kapladý her yerimi, Dayanýlmaz bir irkilme ile yüreðim kabardý, O anda Med i yaþattýn bana, Sonrasý ise tam bir vahametti, Artýk senli olmadýðýmý fark edince, Her þey birden üflenmiþ mum misali karanlýða büründü, Ýþte o anda da Cezir i yaþattýn bana, Çünkü mum birden söndü, Etrafýmý karanlýklar ve yalnýzlýk bürüdü, Çünkü artýk her þey geride kalmýþ bir DÜNDÜ !!!
Zafer Özcan-(06.04.2015)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.