Bu alem ki bir ateþ yaþamak mârifettir
Renklerin dünyasýnda ak kadar karada var
Kiþinin ayinesi namus, þeref, iffettir
Ýnanýp zikredene, zevk de var yarada var.
Ýçinde sevgi olan, yaðmur olup sepeler.
Haramý ve hileyi, yüreðiyle tepeler.
Kurala uymayanlar, kem küm eder pepeler.
Doðruyu fikredene, sel de var borada var.
Teslim-i varsa canýn, kýyma mazlum canýna.
Ýki günlük ömürde, söz söyletme þanýna.
Þu dünya nimetini, alamazsýn yanýna.
Gözü bakýp görene, þan da var parada var.
Küfredip, tükürürsen, belalar dolup taþar.
Kin, öfkeyle, yayaþan, nasýl olur ki beþer?
Zorbalýk çare deðil, sadece gönül boþar.
Kendini çek edene, önce de sonrada var.
Seyyah olup cihaný, gezersek daldan dala.
Bazen tabana kuvvet, bazen binip de sala.
Göz arkada deðilse, sonsuzluða beþ kala.
Haline þükredene, cennette sýrada var.
Kim ki kendin bilirse, yanlýþlara þaþýp da.
Rüzârlara sarýlýp, karlý daðlar aþýp da.
Yüreði merhametle, enginlenip coþup da.
Ýnanýp zikredene, zevk de var yarada var.
Mehmet Fikret ÜNALAN
06 Nisan 2015-Saat 22.00
Güzelçamlý/Kuþadasý