MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

bulantı
Ebru Erten

bulantı




rüzgarýn bahçesinde uyandým az önce
bu ne gök gürültüsü böyle
bu ne kýrmýzý kukla gülüþleri etrafýmda

annem saðýr ve hasta yataðýnda
beni her gördüðünde baþka baþka korkuyor
annem yaþamak için bir þeyleri seviyor
aðlýyor duvara gölge çizen dantellere

bir avuç su fýrlattým yüzüme
bu ne merhametsizlik böyle
bu ne ezeli düþmanlýk arasýnda dostlarýn

duydum kavga seslerini arka bahçede
-sadece bakýp döneceðim bir þey yok-
sonra bir kez daha yutkunacaðým
belki bir rüya daha göreceðim
sabah bir adým daha atacaðým kendi hayatýma

annem beni çok görüyor hayatýnda
kendi sesinden utanýyor arkadaþlarým
biz burada kimsenin elini tutmamýþ bir el bulduk
ve deðiþtik günlerin bekleme inzivasýnda
ben sormadým ve kimse de söylemedi bana
herkes bir þeyleri sevdi yaþamak için

iþte daha az önce küçücük çocuktuk
bahçelerde yapraklarýn arasýna saklanýyorduk
tam büyüyecekken abarttýk saklanmayý
ve bir daha da o geceden çýkamadýk

yollarda bana benzeyenler görüyorum
daha az önce dünya baþýný döndürüyordu hepsinin
þimdi onlar bulandýrýyor zamaný geçmiþ mevsimleri
karlarýn üzerlerinde yuvarlanýrken
nasýl da öðrendiler sýrt çevirmeyi
ne ara satýn aldýlar yüzlerini kaplayan kibri
ne çabuk alýþtýlar iteklenmeye

rüzgarýn bahçesinde rüya gördüm az önce
ve uyandýðýmda tamamen rüya oldum
kimse anlamadý bu nasýl oyun böyle
bu ne ölü taklitleri yaþam içinde

herkes bin parçaya bölündü yaþamak için
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.