bo
Gözbebeğime Ağır Geldi Bu Hasretin Yükü
bonheur
Gözbebeğime Ağır Geldi Bu Hasretin Yükü
Giderken demiþtim sana: hayat boþ, çabuk geçer zaman
Günler, aylar hatta yýllar takýlýp gider bir nehrin arkasýna
Karýþýr çakýla, kuma, tutunur bir dal parçasýna sürüklenir dere-tepe!..
Bitmeyen, geçmeyen sevgidir, özlemdir insaný hayata baðlayan…
Demiþtim sana giderken: hayalinden bir parça býrak da bana
Hüzün yazarsa yokluðunda yüreðim
Üzerini örteyim de görmesin gözlerin
Aklýnda gülüþüm kalsýn sadece, yarana merhem!..
Birkaç tel de saç düþür yanaklarýna
Dokunmasam da uçuþan saçlarýna
Esintisi gelsin ellere mahkum ellerime
Can olsun melt; kendinden ýslak, kendinden bezgin yüreðime…
Giderken demiþtim sana:sýcaklýðýndan bir parça býrak da bana
Karlý kýþ günlerinin soðuðundan korunayým
Olur da aydýnlýðýný ve ilgisini esirgerse tenimden güneþ
Sarýnýrým þefkatine, kimseye görünmeden aðlarým gizlice
Ve kandýrýrým kýþý: bak, bende dört mevsim de yaz, diye!..
Bir þey biliyorum ki, bunlarý senden istiyorum
Buluttan akan her damla, benden bin damla
Sen kabullenmesen de yol yarýlanmýþ, hayat dörtnala
Sýrtýma döþenen yalnýzlýk, üzerimde aðýr bir yük
Anlasana yarýnlara yatýrým gerek, sevda gerek boþ kalplere…
Bendeki sevda baki; saçlarý kýzýl, gözleri yeþil
Ve her þey hakiki…Ya sendeki?
Ýsterimki, sende de olsun bendeki!
Ýkimizin de gönlünü hoþ tutsun aþk…
Sevmek aydýnlýktýr, yaþama sarýlmaktýr varlýk
Var olalým ki biz; sokaklar insansýz kalmasýn
Anýlar akýldan silinmesin, düþler sahibini terk etmesin
Zorla gülümsenmiþ pozlar gibi önce yüzümüze gülüp
Sonra arkamýzdan iþ çevirmesin hayat!..
Sen benden, ben senden hiç gitmeyecekmiþ gibi
Mutluluðumuz hiç bitmeyecekmiþ gibi
Sevda ekelim gül bahçelerine, kokumuz sarhoþ etsin topraðý…
Ve ben seninleyken, diyeyim her þeye eyvallah!..
“Aklýn yolu birdir” Sen de yokla aklýný ve düþün biraz
Hangi gözbebeði taþýr bu hasretin yükünü?
Rukiye Çelik
6 Nisan 2015/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.