lafýn birini goyup birine geçiyoz emme geþmiþ gün gýybet olmasýn günahlarýný oballarýný almayan hepiciði ýramatlýk oldu ðetdi “öte dünne”ye bi(r) biz galaðaldýk fani dünnede biz de bu dünneye gazzýk çakacak deðiliz helbet de orasý da amenna emme fazla zamanýmýz yok bu ðadak taha yaþmacaz besbelli..
hepiciði nur içinde yatsýnnar gabirleri cennet olsun emme taha dün gibi aklýmdalar Haçça Dezemin böyük gýzýynan sözkesdiler bize
ebi-ceddi aramýzdan su sýzmayo sanýsýn ben mütemadiyen dezemgilin iþinde gaydýndayýn dezemgilinde o(ð)lannarý file olmayýnça mýdýr ne beni yere göðe sýðdýramayollar bi(r) de yeðeniyin, üsdelik “ilk göz aðrýsýyýn” ya gören kýzý deði(l) de bana dezem havas sanar ben de evelallah damýzlýk aygýr gibiyin.. herkeþ barnaklan gösteri(r)di valla gören geriye döner bit aha bakardý..
ha gerþi Sülemen Emmi eyi, hoþ da o zamanýn behrinde zalým olmadýn mýydý var yaa anýný kakarlar.. ekinini güderler.. kendi malýna maþatýna sözünü geçirtmezdi çeteler gözüyün öðünde hacatýný, çecini, üzüm sergini galdýrýlar elinden ne ðeli(r) ýçcýk da horlandýklarýndan belki de geldi geþdi beni hep el üsdünde dutdular.. sanýsýn paþa deði(l), padiþah geliyomuþ gibi üsd ayaða gaklarlardý..
ben de yaman bi herif oldum kiyne deme öyle böyle deði valla benin deyene dönüp bakmayon yerde alýyon havada savýrýyon asdýðý, asdýk, kesdiði kesdik ta öyle..
senin Sarýlarýn alayýnýn ödü sýdýyo, anam avradým ossun esgiden has-öz ekinnerini güder, keleklerini bozardým, biþiycikler deyemezlerdi valla.. bi çatsalar ya! tebelleþ olacan, fýrsandýný gollayon annacan tam püsgüllü bela.. Allah gul baþýna vermesin.. töbe!
emme “Dezemin Elif zevdasý”ynan boþlayvýdým Sarýlarý-marýlarý ta .ýna ðoyan ne halleri varýsa görsünner döyüsler deye havaslýk, deliðannýlýk öyle biþiy iþdee
hinci havaslýk mý var leenn aldýn mý aldým, vardýn mý vardým hadi güle ðüle.. olmadý mý “heyvallah”
o zamannar, söz temsili birini bellikledin mi asgere mi gettin.. gelesiye deði(l), ölüp ölesiye kimse “gözüyün üsdünde gaþýn göðsüyün üsdünde baþýn var” deyemezdi biri bi döyüslük mü etdi kimse selem mermezdi adam toplar göçünü pýlýsýný pýrtýsýný çeker geder dönemez dönse de kimse selamýný gabil edemezidi ya da höyle yönü öte dutar düzenini ho yanna davþýr evini hinci?
öyle bi döyüüsün gýzýna sahap çýkan olmaz o(ð)lunu minasip gören olmazdý odaya gayfaya pacaya varsa yanýna oturan çayýný içen deði selem-merse alan olmazdý, gayfayý tarketmeknen deðil bi taha ebi ceddi oaraya uðranmazdý köyün dýþýna sürüvürlerdi adamý.. hinci..? hýrsýz arsýz, ayyaþ olmayana gýz-mýz vermeyollar boba!
ahir zamanda bunu da görceðmiþiyiz demek ki
daha önce fotoðraflarýndan þiirüstü yaptýðým Metin Seyhan’ýn rahmetli olduðunu duydum.. son resimlerinde birini deðiþiklik yapmadan buraya aldým.. Mekaný Cennet olsun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.