Saat Beşe On var

Duydum ki bugün evlenmiþsin,
Bana büyüttüðün aþkýna bir hiç etmiþsin.
Saate baktým beþe on var,
Ama sen hala aklýmdasýn.

Beynim uyuþtu düþünemiyorum,
Gözlerim doldu göremiyorum.
Bu nasýl bir sevgi anlayamýyorum,
Ýnan kendimi affedemiyorum.
Sensizlikten bahsetmiyorum bile,
Bugün hüsran gülmek istemiyorum.
Odama kapandým kilitledim kapýmý,
Oturup düþündüm seninle olan anýlarýmý.
En kötüsü ise saramadým yaralarýmý,
Kahretsin böyle sabretmek mümkün mü?
Seni böyle seven bir kalp gördün mü?
Affedersin seni sözlerimle üzdüm mü?
Sen beni býrakýrken ki o halimi gördün mü?
Gene hep seni yazdýrma bana,
Garezim kendini unutturmamana.
Ne olur sonumu ecelden önce getirdirtme bana,
Bu günahsýz gözlerimi yaktýrma bana.
Sana mý inanayým ona mý
Gene daldým ben bir yalana
Bana düþman gibi bakma
Ben gidince ne oldu diye sorma
Ölüyorum biliyorsun
Yaþayamam sýrtýma yüklediðin bu sonla


@MücahitYILMAZ 03.4.15@Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: