Çok YALNIZ

Kalbimde ki acýnýn tek sahibi sensin,
Çektiklerimin þahidi Allah.
Umarým sende benim gibi kefeni giyersin,
Umarým sende bir gün sevilmeden seversin.

Gönlümde ki aþkýn yaktý kavurdu,
Sensizliði kabullenmek çok zordu.
Sen gideli ise bu kalp atmaz oldu,
Bu masum çocuk çok yalnýz.

Her baktýðýmda etrafým kalabalýk,
Ama bilmezler acým sevdalýk.
Neden hep bende bu bahtsýzlýk,
Ýþte bu çocuk çok yalnýz.

Ben sadece ADAM gibi sevilmek istedim,
Sen ise benim aþkýmý kör ettin.
Çok saygýsýz ve nankörsün bilesin,
Bu çocuk çok yalnýz.

Öyle yürekten baðlýydým ki sana,
Kimseler silemedi bende ki seni.
Her gün umudumdu sana kavuþmak,
Bir umuttu seninle ayný yola baþ koymak.

Herkes gitti,
Sen gittin.
Bir ben kaldým,
Dertli ve çaresiz.
Acýlar içinde ümitsiz.
Tek ben kaldým,
Sevgisiz ve yaþamdan zevk almayan birisi olarak.

MücahitYILMAZ 30.12.14. Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: