Sadece iki gün geçti sensiz
Elinden oyuncaklarý alýnmýþ çocuklar gibi,
Aðladým susmaksýzýn,
Gözyaþlarýmda sen saklýymýþsýn,
Yaðmur damlalarý gibi süzülürken yanaklarýmdan,
Gözyaþýndan baþka ne verdin bana...
Ne zaman aklýma düþsen aðlaya aðlaya yazarým
Seni unuttuðunu söyleyen aklýma þaþarým
Telefonumdan silemediðim birkaç mesajýn
Masa üstün de sararmýþ eski bir fotoðrafýn
Aynanýn önünde unuttuðun saç tokan
Ve
Devamlý dinleyerek nakaratlarýný dilimize doladýðýmýz þarkýmýz
Hep seni hatýrlatýr bana
Meðer ne çok sevmiþim seni
Oysa
Gözyaþýndan baþka bir þey vermemiþsin bana...
Anladým ki asýrlar geçse de unutmak imkânsýz
Zaman zaman kýrýp döksem de
Mutluluðu unutamaz insan
Sevdiði sevildiði anlarý koparýp atamaz yüreðinden
Ýþte böyleydi benim delice sevdam
Oysa
Gözyaþýndan baþka ne verdin sen bana...
Hiçbir þey eskisi gibi deðil olmayacak da
Hayal de kurmayacaðým, düþlerimde de olmayacaksýn
Uyumak için sarýlmana ihtiyacým kalmadý
Çünkü seni beklediðim o geceler de yok
Aðlamaktan gözpýnarlarýmýn kuruduðu günler geride kaldý
Ölümüne adýný kazýdýðým sol yanýma
Misafir bile olmuyorsun
Meðer gözyaþýndan baþka bir þey vermemiþsin bana…
Ýçimde kor gibi hep yanan
Beni yakýp kavuran
Canýmý, sol yanýmý,
Sol yarýmý acýtan
Alev alev yanan o ateþ yok, küllendi artýk
Zamanlý zamansýz, gecenin bir yarýsý aramak da gelmiyor içimden
Nasýlsýn, nerede kiminlesin merak da etmiyorum.
Ben mi? Eðer merak ediyorsan söyleyeyim!
Gözyaþlarýmýn acýlarýma merhem olduðu yerdeyim
Çünkü
Gözyaþýndan baþka gidecek bir yer býrakmadýn bana…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
04.04.2015