Aþk yazmýyor kalem Ucunda bir kurþun Ýzin vermiyor tetikteki el
Dökülüyor kaðýda kýrmýzý bir mürekkep Görüyor gözler Dibindeki insan tortusunu
Kan kokusu tutuyor þiiri Tabutuna el veriyor þair Bir zýlgýt ki gözlerden düþen Her biri damla damla çocuk oluyor Ölüyor Ölüyor Mum þemasý eriyor mýsradaki kandillerin
Meþrebini sorguluyor insanlýðýn... Kehanet deðil Olsa olsa lanettir kalp aynasýndan yansýyan
Tanýdýk sima yok bu mahþerde Koþturan ayaklarýn çelme tozu Çiðnenen sevginin topraktaki feryadý sadece... Bir karýþ yeþil umuda hasret öfkesi Ýnfilak ediyor... Susuyor Susuyor Ölsün diyor Bir metelik kurþuna insan öldüren
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.