ceketsiz gezerdik kýþ günleri üþümezdik mahallemiz sýcacýktý elimizde ekmek sokaða çýkardýk ayþe nene vita yað sürerdi emine teyzede toz þeker dökerdi ne tatlýydý hayat ceket yok kar çok çikolata henüz mahalle bakkalýnda yok pamuk þekerin rakipsiz olduðu seneler geçti iþte bizi beklemeden gidenleri bile sayamadýk hýzýndan yaþadýðýmýz yalnýzlýk elimizde kalan yýllarýn ardýndan. 03.04.15 þa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
samasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.