soruyor hayat sen hep böylemi gülersin bilmiyor gülen ben deðilim içimdeki çocuðun kahkahalarý doðru bildiðim yanlýþlarým la kafa buluyor çekip gidenlere güle güle demeden arkasýndan bakýp kahkahalarla gülüyor o özgür o pervasýz bir çocuk içinden geldiði gibi yalýn ayak koþuyor sessizliðimi bozuyor yalnýzlýðýmýn kaderi gibi hayatý benim içimde yaþýyor ben büyüyorum ben yaþlanýyorum kokladýðým çiçekler soluyor þimdi birde yapraklar dökülmeye baþladý son baharmýþ sarýymýþ sanki sarýþýn sevdiðimi biliyormuþ mucizelere inanmadým hayallerim ondan siyahmýþ neticede zaten ortada ben buradayým sararmýþ yapraklarla sen baharda kalmýþsýn beni sevmeyen papatyalarla hayat geldim geçiyorum senden gülerek kahkahalarla içimdeki aðlamayý bilmeyen o haylaz çocukla gülüyorum sana gýcýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
samasya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.