YÂDINLA

Ýnsan hoþ görüden yoksun âleme kör kalýrken
Çöller hayâ etti kýzlar babadan ter silerken
Seninle güldü yeryüzü baþlamýþtý gül devri
Rahmet oldun insanlýða þeytanlar þer dilerken


Sen gelmeden hem gönüller hem de âlem virandý
Billur çeþmeler bulanmýþ hayâsýz bir devrandý
Bize hediyen sünnet ve rehber olan Kuran’dý
Öksüz, yetim, mazlum, fakir toplumda yer bulurken


Toprak Sen’le cömertleþti dikene de güle de
Kucak açtý daðlar taþlar yaðmura da sele de
Tek nefes olmuþtu beþer mutlulukta çilede
Doyulur mu bu dünyaya zalimler zor gülerken


Senle görüldü bir leþin diþindeki güzellik
Birlik, kardeþlik, merhamet peþindeki güzellik
Hakk’a çaðlayan müminin yaþýndaki güzellik
Gürül gürül her damlada imaný kar bilirken



Ebubekir sadakatte daðlar kadar zengindi
Takva hýrkasýyla köle Bilal’den de engindi
Aþk-ý muhabbette dünya baþtan senin dengindi
Ehlî-i cehalete her bir mesafe dur gelirken


Taif’te taþ üstüne taþ atýlýrken çaðrýna
“Beddua etmem” diyorsun bu gitse de aðrýna
Yine de onlarý candan basýyorsun baðrýna
Acýyla akan mübarek kaný bir bir silerken


Efendim! Biz de sevmedik mazlumu aðlataný
Kardeþçe yaþamak insan olmanýn güzel yaný
Þefaatine nail kýl günahkar Özozan’ý
Yâdýnla þu yüreðine alevden kor dolarken


Sosyal Medyada Paylaşın: