UYANIŞA ÇAĞRI

Benliðini yitirmiþ kelimeler daðýnda,
Buz tutan bilinçlere sýcacýk haykýrýyorum.
Nesli tüketilmek istenen maðrurluðumu,
Uçurum gibi aklýmda tutuyorum.
Ve yankýlanýyor tarihim,
Þanlý yürüyelim arkadaþlar diyorum yürüyelim
Üstünde durduðunuz yerler toprak deðil,
Þahadet þerbeti uçurum çiçeðidir.
Kokusundan mest olalým istiyorum.

Dilsiz bir gecenin karanlýðýndan,
Þafaðý arzulayan aklýma inat,
Duygularýmý hep uyanýk tutuyorum.
Akrep yelkovanýn peþinde koþuyor,
Uykularým rüyaya dalmanýn derdinde.
Gözkapaklarýmýn aðýrlýðýna direniyorum,
Bir uçurumun kenarýndayýz ey gençler,
Bu köhnemiþ uykulardan,
Uyanalým, uyanalým artýk,
Geç kalýyoruz diyorum.

Adem ÖZKAN AÐRI/2014
Sosyal Medyada Paylaşın: