Suskunlarý oynuyorum; Sessizliðin içerisinde, Avazým çýktýkça çýðlýk atýyorum, Ama kimsecikler görmüyor, Çýðlýklarým boðazýma diziliyor. Aðlýyorum, susuyorum, Bir el ki, çekip çýkarsýn, Diye ümitsizce bekliyorum. Ümitlerimi yitirdim ey sevgili! Suskunlarý oynuyorum, Sensizliðin içerisinde... Haberin var mý? Bilmiyorum!
Adem ÖZKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
prensdus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.