la tahzenden beri

deri deðiþtiren ütopyalarým
alaca aþinasý ümitlerimden artan

korku kevgiri ruhu ayna
git benden
devirip gözlerini eðme içimin tenhalarýna
sana gülümseyen aminim yok
yok þerhine ayaklanmasýn mavi kirpiklerin


dilsizlik yuttum kaç lügatta sana baðýrarak
kalbimde demir eðirdim
nazarýndý mermer yüzlü karþýmda

sýzma köklerime yapraðýmý incitirsin
durma içimin dehlizleri karanlýk
git benden
gözlerinin maviliði rayiç bir kumaþ

kýymetsiz varýný, atlas bir gölgemsi gibi atma üstüme
unutkanlýðým ustadýr
yer altý suyu gibi yürüme aklýma

gül kýrýldý taþ kýrýldý cam periþan
yüzümde zilzal, ezber... al alacaðýný

kaç savaþ okudum,
kaç meydanda revan yüzüm bilmezsin
al bu paradigmayý, bana bir patika ver

ümidi sarýnýyorum oysa "la tahzen"den beri
yýkma beni...







Sosyal Medyada Paylaşın: