“dee! onu decen, Ismayýl..” dedi .. “huncucuk emme var, emme yoðudun, ‘bi tenesin’ deye anan üsdüne titirerdi, bi(r) de nere ðetsem seni yanýma gatardý ‘biçicik gardaþým huna; bakalag ol, Ismayýla göz-gulað ol’ deye emme ille de elinde biþiy olu(ru)du emme peynir çomacý emme yýmýrtalý börek beni elleriynen beslerdi, bi mahanaynan .. beni bek severdi, ta öyle.. ýramatlýg gellabam “Musduðuumm” deridi … baþga demezdi..
ya benn.. okarýda Allah var ebi cetti, ben seni hiþ se(v)mezdim sanký bana “gýrýk dölü” ðibi gelidin emme gellabamýn gözel hatýrýndan da çýkamazdým ki..
onun yannýnda kimseye gatlanamazdým hele bobana asla.. baþga bi evin gelini oluþuna baþgasýnýn garýsý oluþuna geldi-geþdi emme hele sana heþ valla heç gatlanamazdým, emme elden ne ðeli(r).. gader böyle yazýlmýþ, Takdir-i Ýlahi elden ne ðeli..
baya bildiðin has-öz sana garazlanýdým.. ölsen gözümde deðilidi o zamannar baþýna ne getirsem de canýn acýsa deye can paralardým valla.. geldi geþdi.. .. gönnüm ýrazý gelmezdi heþ bi cenazeye emme.. hayatda bi(r) bobayýn ölmesi uçu fýrsant buldukçana dova ederdim bi(r) de senin bi(r) tene da(h)a var da;.. onu hinci zikretmek ilazým deði(l)”
“-olur mu Mustafa abey sen sahiplenirden ya beni sen kurtarýrdýn dayaktan kimseciklere dövdürmezdin, yanýndan ayýrmazdýn, .. sen olmasan beni oyuna bile almazlardý ki çelimsizdim ya “ana kuzusu” derlerdi, “koca herif dölü” derlerdi “git kardeþim þuradan, bir yanýna bir þey olacak, anan baþýmýza bela olur” derlerdi, selam vermez oyuna almazlardý
ama sokakta sen varsan can atardým sokaða, anam-babam beni evde tutamazlardý bilirdim ki sen beni kollardýn, dövdürmezdin” … “-sen öyle san Ismayýýll.. Ismayýl maþþallaahh hâlâ o sabi çocuksun, hâlâ o sef oðlan, … “atasýz”ýdým asýl onnarý ben ývgalar, seni avkalatdýrýdým, çelme dakdýrtdýrýdým deðilise oyuna almazdým ký onnarý da efradým etmezdim ya da onnar baþýna gelceði göze alamazdýlar …. bana gubudukluð etmeð uçu her hinliði yaparlardý sana
ben de ne atasýz, ne hinidim ya.. Allah Allah hinciii, ben döðsem; anana, yani gellabama garþý ayýp olcag ya ben has-öz döðdürtdürüdüm, “eseltmen hu ‘gýrýk dölü’nü..” deye ..
neçeden sonura, ortaya çýkar, bi görükürdüm onnara, o deðilden, usulen bi het hüt eder görüküvürü(r)düm goya ben gurtarmýþ olu(r)dum seni onnar gaçarlarýdý sonura benden “dedemden gamla bi(r) eferim” alýrlarýdý ben de ebemin gözüne girerdim.. cahillik iþte.. “-olsun caným ne önemi var þimdi” “-öyle deme Ismayýýll … öyle deme hinci vizdanýmý sýzýlatma izdirap oluyoru bana sana az yýmýrta çaldýrmadým ebengilin holluðundan az garpýz kelek, onun bunun tarlasýndan .. yeyceðimden mi.. ya-ah kimi hedef aldým.. elebaþý ben, çetem senidin evelallah el-pençe divan duru(r), bi hakkýn emrime amadeydin.. kendini ispadlaycan deye, can paralardýn, baðrýný yýrtardýn.. ..
az benim uçu cam gýrmadýn az gonu gonþuya zarar vermedin ýramatlýk boban az zýyan ödemedi az zopa yemedin elhasýl hepiciði benim yüzümden”
bi(r) de ben atasýz olunþa barabar ne de olsa adý üsdünde “dulgarý çocuðu” ebem anam “üst ayaða galkallardý” biri, eyatlý biþii deyvise ortalýðý birbirine gatarlardý þargadaydým annacan ..
nakýslýðýmý, gellabam eyi bilirdi dulgarý çocukluðumu, serseriliðimi, bana biþiy deyemezdi.. naçar olmadý gene seni döðerdi..” “-valla bana gýda gibi gelirdi”
“-neytsem yanýmdan aralaþmazdýn” “-öyle vallahi bak yolum köye düþtü bunca yýl sonura sizin kapýnýzý çaldým.. þükür kavuþturana.. .. þikayetim olsa adýnýzý anar mýydým.. söylediðiniz hususlar, benim onurla yadettiðim anýlarým anlatýrdým da çocuklar inanmazdý çok aksiydim, þýmarýðýdým “dayak arsýzýydým” diye”
“-ne nakýsý … valla baya bildiðin melaike gibi bi çocuðudun da gel velakin emme ben var ya þeytana papbasýný ters keydiren ben ipin ucu puþtun elinde hani baþýna olmadýk iþler getirdim olanca zýlgýdý yer, gene yanýmda alýdýn soluðu ”
“-geldi geçti, yel gibi, yani açan gül gibi sanki daha dün gibi
çocukluk,.. varsýn olsun yine de pek güzeldi.. Allah bin kere razý olsun”
“-geldi geþdi deði(l) valla deldi geþdi Ismayýl.. hankýný geri getirebilirsin hinci.. hankýynan halallaþabilisin ki hanklýný halal edersin ki sen etsen Allah gabil eder mi ki” .. “bir deðil bin katýndan helal olsun abi” “-öyle deme Ismayýýýll az iþ getirmedim baþýna mekdepde gopretifciydim ya herkesden parasýný aldýklarýmý seni aldý deye hesabýna borç yazar, bi de belletmene þika(ye)t ederdim, bobacazýn geli, bile bile öderdi” az galemini çalýp, saða sola atmadým gonu-gonþunun, az camýný gýrdýrtmadým sana bizim ahýrý sana kürütdürüdüm gaçan topu sana getirtdiridim erkeðsen getme” …
“-çoð akýllý, çok þanslý, çoð uslu bi çocuðudun anana beg ezziyet ederdim sana beg ezziyet etdim! hakgýný halal et, bizimo(ð)lan varýsaaa sana taha bi bokis vurduðum bi þamar atdýðým vaki deðildir.. emme ývga verip seni beg avkalatdým hakkýný halal et gardaþýýýmm … gardaþýýmmm”
“-anan bili(r)di her münafýklýðýmý da neyyesini bildiði uçu belki ses etmezdi ýramatlýg beg eyiydi, bek severdi beni asla yüzüne gülmesem de anamdan fazla titrerdi üsdüme gursaðýmda çoð ekmeði, üzerimde çoð emeði var bi(r) de benim ettiklerime bak içim yanýyoru Ismayýlll çoð içim yanýyoruu ….
neyye dersen, neyye biliyon mu,.. anam affetmedi gellabamý “gelleba deme hu gapba zilli nusibete” deridi oyusa elinden ne geli(r)di Allahýn bi(r) garibaný .. gariban gellabam herkes bilirdi garibannýðýný bilirdi de isine gelen vicdaný olan haline acýr benim gibi vicdaný olmayan iþine gelmeyenner dee duþman deði de baya bildiðin aslan kesili(r)di zavallýya
aah ahh gariban gellabamm bi kendi bilirdi çektiklerini bir Allah onun seçimi deðil di ki böyle hayat üç aþþa beþ yokarý, böyleydi köyde hayat
seçme þansý olmadý ki hiç zaten ne anayýn, ne anamýn ne de baþga analarýn doðduðumuz günden beri hep baþkalarýnýn seçimlerini yaþadýk o, sen, ben… anan istemese de bobaný, gurulundan asaletinden, asla kimseye “halim hu” demedi etiraz etmedi etse neyi deðiþdirebilirdi ki gellabacaðzým..
keþkem bu ðadar eyi olmasaydý keþke bi tefa bile gahretmedi hayatýný zýndan edennere dedene, bana, Hacý’ya boynumu bükdü, boynu bükük gelleba gariban gellaba.. gellebaam aah ah!! Ismayýl.. ah gardaþýmm ah gellabacaðzým..
…
Resim için Muhammet Güzel’e teþekkürler..
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.