? ? ? Bilemiyorum ben ! sana benzeyen zamandan söz açmayý, bilir görünsem de...
zaman ister ki ! hep okþansýn, diz çökülsün hep bir daðýnýk, bir taranmýþ upuzun saç gibi. zaman; uyuyan sen þafakta ben uykusuz, seni beklerken gýrtlaðýma dalan býçak gibi..
sen ki ! benim saat-þakaðýmda vurursun boðulurum soluk alýp vermesen tenimde bir duraksar ve yerleþir adýmýn. ah bu söyleyemediklerim ! iþkencesi hiç geçmeyen zamanýn, mavi çanaklarda kan gibi durdurulmuþ iþkencesi.
sen yürürken, adým adým hazzýn ötesinde sevgim hiç bir zaman yetiþemediðim bulut ardýnda düþlerim . çok daha beter iþkence dile getiremediklerim. ? ? ?.. .. . bilemiyorum ben sana benzeyen zamandan söz açmayý, bilir görünsem de..
Apsuva..Sakarya..
Sosyal Medyada Paylaşın:
apsuva Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.