dost aðrýsýnda
hissettiðim çocuk acýsýydý
bilmediðim o yolculuk
bavulda unutulmuþ geçmiþ
bu yaranýn ortasýndan geçen
sürgündü belki
yada en aðýr yalnýzlýk
çeliþkili duygularla
yorulduðum kýrýlgan zaman
kanýma dokunan fetvalarý
bir, bir yüzüme vurup
beni kendimden
nefrete teþvik ediyordu
saklý bir hüzün yani
içinde dram yakan
dýþýnda fitil tutmazlýk
düþündüðüm yalanlar
vardýðým doðrularýyla
hükümlü kaçaklýk oldu bana
kanýksadýðým düþlerimin
kaybolmuþ hayalleriydi umut
tamda orada dirildim
ölmeye mecbur olduðum
vaktin son yarýsýna
kanadým biliyorum
duvar artýðý dip notta
çözülmemiþ alfabe gibi...
direncimi kaybettim
yoktum kendimde bile
sonrasý þuursuz akýbet
ateþ, su, toprak
bittiði yerde baþladý
üç nokta bir ünlem
aslýnda diriliþti bu
inatçý sürgünler adýna
yaþadýðýna inanmak
ve renkler hayata dair
alýþtýðým gibi sevdim hep
ihtilal yaptým renklerde
bir fýrça ucu ülkesiyle
artýk rüzgarda bir þarký
melodisinde hüzzam
deðiþken hüzünler içinde
çýðlýk kesiði bütün haliyle
aklýn zihin günlüðü..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.