yataðýmdan hüzün sürdüm yalnýzlýk diye bir yere buðulu bir kuþtu grilikte kelebekse zaten çoktan göçmüþtü
bu belirsizlik niye gündüzleyin baðrýný karanlýklara açan kentte sokaklarýma üþüþen siren sesleri de var oysa unutmuyorum yine de bir vitrin beyazlýðýný
þimdi suç ortaðý oluyorum bir kasabanýn yiten ýþýklarýna koparýp saklayabilirim belki gülüþlerinin çýlgýnlýðýný ama bu þarký infaza hazýrlýyor kendini intiharsa çoktan iþgal etmiþ dudaklarýmý
yolculuklar düþünüyorum bir okyanusun derinliðine akan çiçekler eksem de geçip gittiðim yollara beni bulamýyorlar solup yitiyor çünkü herþey
inanmýyorsun bir gömüt sessizliðim hazýrladýðýn afiþlerde böylece yabanýl oluyor dünyam limanlarým serüvensiz ama çoktan elveda demiþtim kollarýnýn çýplaklýðýna buzdan yapýlsa da bütün yaþama denemelerim uyuyan bir suskunluðum yine de biçimsiz bir yontu renksiz bir güzüm
yanýyorum sessizliðime yanýyorum...
Ali Tanyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
asi şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.