Baþýmdaki yastýktýr mapusane
altýmdaki döþek,
üstümdeki nevresim
akþamýn karanlýðýnda aydýnlanan ampuldür
yirmi beþ voltluk soluk umutlardýr
sabahý getirecek olan sabýrdýr
bitmez tükkenmez bir hasrettir
kimse bizim gibi özleyemez sevgiliyi...
Akþam olunca mapusanede
Çöker bir kasvet, sýkýntý,
herkes ayný sevdadan muzdarip
herkes kendi adýnda
kadýnlarýn adý Sevda
her Sevda’lý diðerini acemice kýskanýr
Akþam olunca mapusanede
tüm ranzalar akþamýn olur
volta atýlmaz bahçede
beton zemin dinlenmede
bidon fýçý içinde yedi veren gülündür sükun
dostluk çok, düþmanlýk yok
vukuatsýz gece herkese rahat uyku diler...
Akþam olunca mapusanede
süngüde kasatura, devriyede jandarma
ecelim merhametsizdir,
insanlar tek baþýna ölür
mezar taþýmda yazýlýr adým
uzaktadýr okunmaz,
ne bir arayýp soran, ne bir fatiha okuyan...