Sensiz Hücremde

ne kadar güzeldi kýrlar
tatlý anýlarla yaþarken
seninle baþ baþa

rengarenk çiçekler arasýnda
bir kelebek yakalayabilmek için
yorulunca koþmaktan
oturur baka kalýrdýk uçan bir kuþa

oysa þimdi

güzel kýrlar rengarenk çiçekler
kelebek kuþ ve sen helede sen
günlerimin geçmekte olduðu
soðuk ve karanlýk hücremde
karamsarlýða düþtüðüm her an
yaþadýðým o doyumsuz güzel mazi
mazgal deliðinden içeri bir can yeleði gibi süzülüp
ruhumun taa derinliklerine kadar ýsýtarak
nurlu bir ýþýk gibi doðuyor o kör karanlýða beynimde

iþte o zaman

kuduruyor damarlarýmdaki akan bu kan
öylesine dayanýlmaz bir özlemle doluyor ki içim o yaþanan maziye
dönüveriyorum koþarcasýna geriye ve
bir anda yapýþýyor demir parmaklýklar buz gibi dondururcasýna yüzüme
iþte o zaman yaþlar doluyor senin için gözüme
istemesemde dönüyorum sessizce yine içinde bulunduðum gerçeðime
sen dýþarda özgürce ben içerde sensiz hücremde

kölecioðlu sensiz sessiz hücrede
olsada senden uzak sensizliðin gerçeðinde
yinede sen dolu senli duygular yaratýyor içinde
sen dolusun çünkü bütün hayalinde bütün düþünde

Ahmet kölecioðlu 1985
Sosyal Medyada Paylaşın: