a
k
güvercinler hiç aðlamaz ki be dost pak özgürlükten
hep barýþ sevgi huzur mutluluk ve hür iradeyi biçip de dikmekten
hiç koymazlar kini garezi gönüllerinden içeri
muhabbet içinde yaþarken huzurlarýný kaçýrmasýn diye
hep þükre sarýlýp da yaratana binlerce hediye yollarlar
kötülüðü hissetti mi bir çýrpýda da uçarak oradan uzaklaþýrlar
hayvan hayvan’ken madem ki böyle
peki iyi düþünde bir kerede söyle
öyleyse biz neden benziyoruz soba baþýnda mayhoþ uyuyan kediye
oysa hemcinsleri öylemi ya
kaçan kovalanýr zayýf olanlar hep ezilmeye mahkumdurlar
týpký insanlar gibi
tek farkýmýz onlar ihtiyaçlarý kadar
insanlar toplu olarak hunharca katlederler
hem de hiç gözlerini bile kýrpmadan
sýrf çýkarlarý yerine gelsin diye kendi ayaklarýna bile sýkarlar
býrakýn zamaný bir anlýk amaný bile vermezler
kimseye bir dirhem ilaç olmasýn diye
her bir gönlü her gün birkaç kez kýskaç altýnda tutarlar
oysa onlarýn kýlýna bile dokunulursa beylerin hemen o anda gider zorlarýna
her tür canilik onlar için mubahtýr
sýrf egolarýný ve ceplerini tatmin etmek uðruna
bize de mutlak bir uçuþ aný geldi de çattý bile dost
çok çokta uzak diyarlara hem de bir ak güvercinin kanatlarýyla
yaðmurlarýn da ýslanmak gerek sýrýlsýklam “bir” sevgilinin gözlerinde
rüzgarýna kapýlýp da savrulmak da istemler’imin arasýn da ya
veya gidebilmek uðruna gaddar bir þarlatana da vurula bilirim
mavzerlere karþý göðüs gererek
iþte bak hep birlikte madem ki dönem dönem gidiyoruz son barýnaðýmýza
sakýn ha ben þimdi bin bir piþmaným diye inleme
ellerimiz günah dolu gönüller imansýz düþüyoruz kipkirli bir kefenle
s
e
l
gibi geçiþte gitti iþte koca bir hayat yaný sýra da þehvet kalabalýðý
geri de ne kaldý peki
sözde insanýz deðil mi ki hep çalýp çýrptýklarýmýz
bak iþte kabirde ayrým gütmeden hepimiz de cýs çýplaðýz
dost koyup da gitmek gerek
bu topraklardan in ve cinin bile uðrayamadýðý mekanlara
kalanlar kaldýklarý yerde kalsýnlar bana ne dayanamýyor ki bu yürek
baþlarýna çalýnsýn onlarýn makam mevki ve çýkarlarý
vatan millet mevhumu yok olduktan sonra
bozuk para gibi harcadýlar her karýþýnda binlerce þehit yatan topraðý
iyisi mi bu toprakta yoksa bir tek de olsa söz hakkýmýz
bitir dikse adalet ve düzeni ki bitirdik o zaman biz her bir þeye müstahakýz
saldým özümü ben hakkýn hortumuna
ne yapacak salar yapsýnlar gözümden olsun da ýrak
bir ýlýk nefesin o sýcaklýðýnda ki vefa kokusu yok nasýlsa
beni yollayýn da bitsin bu ýstýrap
bir güvercin gönlüyle yaratanýmýza mürt olarak
yol geçen haný olmuþ bile her yer kimin eli kimde hiç de belli deðil
herkes kim kime dumduma
bin bir kalleþlik kapladý her bir yanýmýzý da üstüne üslük de kanýksattýrdýlar
her daim yürekler de nakþedilen yeni bir deðer
yepyeni bir güzelliðimiz gasp edilip de duruyor buralarda ya
onlar ki en mukaddes saydýðýmýz neyimiz varsa
bir çýrpýda yok saydýlar ya
onlar ki suyumuzu ve özümüzü çok kötü mü kötü bulandýrdýlar
dinden imandan bizleri kopartarak
þan ve þerefimizle milyonlarca insanýn kanlarýyla iþlenmiþ olan o ay yýldýz
birkaç dönmenin elleriyle yere indirdiler ya
sakýn ha bundan sonra bana asla dur demeyin
madem elim kolum baðlý madem ki üzüyorum genimi
madem ki yüreðimde ki bu sýzý da
cehennemden beter yakýp da dururken öz bedenimi
koyup da gitmek elbette ki farz oldu bana
içim dýþým da yana yana gömün beni þu bahtý kara topraklara
bir atýmlýk caným var nasýl olsa
ruhumda ki bu vatan millet bayrak sevgisi ile mutlulukla özgürlüðe koþmak varken
dönmelerin önünde el pençe divan boyun bükecek deðilim ya
eskiden de ipler puþtlarýn elindeydi ama
yinede kendilerine has bir onur vardý onlar da
þimdi dönmelerin eline kaldýk hiçbir deðerimizi taþýmadýklarý halde
her daim yepyeni bir kalleþlik ve de
yepyeni sahtekar yüzlerin aptallýðýmýza bakýþý aðýr geliyor bana
kudurup da dururlar bizlere hiç aldýrmadan
kurþun kurþun výnlayýp geçmek istiyorum beyinlerinin tam ortasýndan
zira hacetimizi bile yapamaz oldurdular
çünkü onlar ne yapýp etsek de her daima onursuzca karþýmýzda da olacaklar…
(30.03.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!