Sensizlikte içim üşüyor
Gecelerin geçmediði geçersiz gidiþin
Ýçinde,
Ýçim içimi yiyiyor
Ýçimde hüzün
Kim bilir kime dönük þimdi yüzün
Sen orada ilk baharý yaþýyorken
Ýçim Kara kýþlar içidir
Ýçimde lapa lapa özlem yaðýyor
Soðuk
Üþüyorum
Ýçimde olan sevgilim
Ben sana hasret
Ben gülmene hasret
Bir gelsen öpsen yüreðimden
Biliyorum derman olacak dudaklarýn yaralarýma ve
Duracak bu kanamalar
Kanýya kanýya bir haller oldu bana
Yar/sýzlýk ne zor be
Günü geldiðinde ikinizde utanýr mýsýnýz yaptýðýnýzdan
Sen yokluðundan, Kader yaptýðýndan
Bir gelsen diyorum
Ellerim ellerini özledi
Bir gülsen diyorum
Ufak bir gülüþün içimi ýsýtacak
Ufak bir gülüþün ölüþümü diriltecek
Biliyorum
Ufuk hep benim için gözlerinde doðar
Ben senin gözlerinde gözlerimi görmeyi özledim
Sen karþýma çýktýðýnda
Gözlerimi soyar tüm çýplaklýðýyla sadece seni görürüm
Aþkýna sarýlýr kollarým
Sana yazmayýp da sana yazdýðým gece yine bu gece
Gel
Gel artýk
Soðuk
Üþüyorum
Kýrýlmýþým
Kýrýlmýþ bir kalbi baþka bir aþk
yapýþtýramaz
Gel ortak acýlar edinelim kendimize
Benim derdim sensin
Uluorta söylüyorum bunu
Uluorta seviyorum seni
Seninde sevdiðin ben olayým istiyorum
Tüm olay bundan ibaret
Benim dilimde ki tüm amin’ler sana
Geçmiþin
geçmediðini, geçmeyeceðini ve
Ýçimi döktüm sana
Gel birlikte toplayalým
Yoksa ben kendimi hiç bir sensizlikte
Toparlayamayacaðým
Gecelerin zifiri karanlýðýn kollarýnda
Býrakma beni
Gel
Gel
A. Haluk Fidan /
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.