Hani hep benimleydin gölge gibi takipteydin
Ey vefa neredesin?
Leyla için boþuna mý daðlarý deldi Mecnun
Þirin uðruna Ferhat’a kum tepelerini aþtýran duygu neydi
Dipsiz kuyularda kalmak Yusuf misali
Boþuna mý sevmiþim seni
Ey vefa neredesin?
Vefa neydi sahi?
’Sözünde durmak,
Sevgi ve dostlukta sebat ve devamlýlýk
Birbirimizle kaynaþýp bütünleþmek
Seni, beni, bizi, hepimizi kucaklayan
Yüce bir duygu muydu vefa?
O yüce duygu, aþýðýn maþukuna
Maþukun aþýðýna sadýk kalmasý deðil miydi?
Aþk meþk ne gezer
Sevda beden tezgâhlarýnda satýlýða çýkarýlýnca
Vefa zýt kutuplu mýknatýstýr adeta…
Aþk acýsý gibidir vefa…
Derin manalar býrakýr seven gönüllerde
Gün olur hem duygular
Hem de duygularý açýklayan kelimeler
Veda bile etmeden gurbete çýkar.
Taht kursa da gönüllerde
Hasretin özlemiyle yanýp tutuþur yýllar boyu
Vefa dilimizden düþmeyen türkülerin týnýsý gibidir
Taht kurduðu yüreðe hasret kalmanýn hicraný ile inler
Vefa da bir gariptir, vefasýz insanlar kadar
Hepimiz etten kemikten yapýldýk Allah’ýn kuluyuz.
Söz vermedik mi ona
Ruhlarýmýz yaratýldýðýnda
Verdiðimiz sözün gereðini yerine hangimiz getirdik
Vefasýzlýk örneði vererek insanlýðýmýzý bitirdik…
Ýyi iken Allah rýzasýný alýp
Darda kalýnca mý son görevimiz vefa borcumuz olacaktý
Hepimiz insanýz, girmiþiz çýkmaz sokaklara
Gezerken o sokaklarda vefa’yý gördüm.
Aðlamamýþtým hiç o kadar, gözlerim doldu
Saf tutmuþlardý insanlar ardý sýra
Sarýp sarmalamýþlar
Musalla taþýna yatýrmýþlar
Gözlerinde korku hâkimdi vefasýzlarýn
Kim bilir kalkacaðýndan korkuyorlardý belki de…
Sessizliði saflarýn önünden gelen bir ses bozdu
“Nasýl bilirdiniz?”
Ýþte o an tanýyanlar tanýmayanlara
“iyi bilirdik iyi” diye anlattýlar vefayý
“Ama eksik gitti” dediler…
Vefa, vefasýzca çekip gitmiþti sessizce
Saf tutanlar da “vefa borçlarýný” ödemek için
Dizilmiþlerdi sicim gibi!
Öyle ya insanlýk ölmemiþti
Son görev diyerek tuttular ucundan…
Vefanýn yanýndan dahi geçemeyenler
El üstünde taþýyorlar þimdi “o”nu
Öldürdüler vefayý
Mekâný cennet, topraðý bol olsun
Boþalýnca elleri açtýlar semaya
Ruhuna el-fatiha…
Adettendir bizim insanýmýzda gýyabýnda konuþmak
Merak etme ey vefa!
Kaybettiklerimizin deðeri kaybettikten sonra
Ruhu þad mekâný cennet olsun
El-fatiha dedikten sonra anlaþýlýrmýþ…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
Ankara, 19.03.2015