Durmadan yaðan yaðmurla, Bulutlar su vererek topraða, Bakýþlar gözlerde ýslak, Rüzgarla aþýp koþarak, Yaðmak, aðlamak sevgiden!
Yaðmaya ara vermeden, Yaþamanýn tadýný ve anlamýný Bilmeden zamaný boþ yere Harcama havayý gökyüzünden!
Sevgiyi, acýlara Üstün tuttum mutluluða. O ayrýlýk duygusunu, Gönülden gönüle yaðýþýný; Aysýz bir gece karanlýða benzemez, Ýnsaný yaðdýrýr gözlerdeki yaðmur!
Nereye gideyim, yaðayým? Senden uzaklara mý, Ýnsansýz ormanlara mý? Dolu dolu her þeye yaðmaya hazýrým!
Tek sevinç yaðmuru var bu dünyanýn; Ölüme varmayan hayat, Ey insan! Her þeyin baþý ve sonu Dinmeyen yaðmur!
Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
figenanar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.