patiska dolu çorak araziler gibiydim. hayatýmda yürüyenler düþüyordu hep. ýslak çamurlara,kuru kayalara,ve yaþlý aðaçlara. salkým salkým parçalandý herþey. geriye ansýzýn bir hüzün kaldý. batan gemilerin maviliklere kayboluþu gibi, batmýþtý dalgalý gönlüm. ve ben yine sahillerde,yine birini yok ediþimi seyrederken, yüreðim kan aðlar ve yüzüm sahte gülerken, ve ben bilmezken sahte gülüþümü, kýnardým kendimi baþkalarý gibi. yine bir kiþiyi batýrýrken tökezleyen gemilerin yürüdüðü mavi denizlere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mutlu adıyaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.