Yýllanmýþ Ve Yýkanmamýþ bir kül tablasýnda Yarým býrakýlmýþ çoðulluklarý yolculayan peronlardan Bir, yüreðinin kýrsal utangaçlýðý kalmýþ Sabah ayazýyla nemlenen Demir banklarýn üzerinde
Say ki Sevgili Gözlerini yaslayýp gecenin esmer göðsüne Kirpiklerinle avladýðýn Þiirler baðlayýp kuyruðuna Dilekler adadýðýn yýldýz Kayýp düþtü vurgunu olduðun Þuursuz dalgalarýn taþ attýðý kuyuya
Say ki Kýrk Aþklý çýkaramadý Usunun derûnuna kaleminin ucuyla itelediðin Baba kokulu Deniz’den olma Anne okþayýþlý Rüzgârdan doðma Lodos hýrçýný Poyraz asisi kimlik haneli Sevgiliyi
Say ki Bir sahil barakasýnýn kýrýk iskemlesinde Körkütük sabahladý saatler Akrep zehirleyip çið çið yedi etini yelkovanýn
Az dur Dursun herþey Zaman diye bir þey yok
Ve
Say ki Sevgili Yaðmuru giyinip ayaðýna Parmak uçlarýna basa basa Yürüdü nâlende teninde aþk Temmuz’un son deminde
Ürkme Dedi Sevgili Ürkütme
Gözlerimde demlediðim Ortaçað koyuluðundaki sevdamla geldim sana
Ýzin ver Aklýmýn bâkir kýyýlarýna sardýðým avuçlarýmla Dokunayým yarana
Ýzin ver Son duam olarak Secdelerle sunayým Sen’i Yaradan’a
Ýzin ver
Ýzin ver mez misin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEHRA ŞAHİNALP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.