Kapýmda Heybesinde kýrkyama sevdâsýný omuzlamýþ Sessiz yorgun bir Sonbahar Parmakuçlarýmda Þâirine baþkaldýran Bir cehennem dolusu kelâm-ý hâr Ömrümü her anýna çaput çaput baðladýðým Tenimden mevsimlerini kemik kemik söken ömr-ü Yâr N’eyleyim Saç tellerimde es veren Hüzzâm yaðmuru N’edeyim Aðyarla gönlüme naðme naðme perdelenen surûru Hangi yana dönsem kýblesizim yönsüzüm Hangi ahla dövünsem Hangi aþkla dövülsem Ýðne iplik teðellenir gözlerime O ýslak yüzün Yok þekvâm inan Bilirim En çok da bu mevsimde yakýþýr Aþýk’a hüzün
Antik bir hüznün taþ sokaklarýnda Gözlerimin gemini parçalayan tuzuyla mahmuzladýðým Niþaburek naðmeli nallarýyla Týmar edilmemiþ bir yýlký bedeviyeti Otað kurar göðsümde Uzun etegini Semânýn abûs tirþe yüzüne savuran Bir Kahkeþan’ýn Bir Samanuðrusu’nun ellerinden kayýyor ellerim Feyezân seyyal yangýnýný tenimde söndüren Birkaç müntehir nova Ben yine gurbetim kendime Ben niye elgin
YanSýzým Bunca telâþesi bir kafeslik yüreðimin Avuçlayarak asûmânýn çarþafýný Sektiriþim nücûmu Apalak döþüne Þems’in Onca kampana Onca helâcan Ayak direyiþi Geçtiðin sokaklardan esrik gölgemin Bir þiirin saçlarýna dökülüþü G’ece g’ece ellerimin Ýçiriþim dudaklarýna Ýbriþim ibriþim Damaðýmda kalan son kafiye telvesini Bir Eylül baþý Baðbozumunu meze diye eziþim Hicazkâr bir meyin kadehinde Onca tantana Onca heyacan Sana mýydý Boþuna mýydý
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEHRA ŞAHİNALP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.