Leyla'nın Zambak Eli

Yarým kalan þiirsin çayýma gamzen nakýþ.
Billurlaþan demlerde tebessümün mihmandýr.
Berrak bakýþlarýnla bahara dönerdi kýþ.
Þimdi yokluk demlerin hüzün tütsülü andýr.

Ýnce belli cerenler efsane mi anlatýr?
Süzülür gözlerimden efsane hâlin senin.
Süslenir edan ile albeninle her satýr.
Hayallerimi süsler efsanevi desenin.

Hasret demler demliðim dudaklarýmda sükut.
Ýsli çaydanlýðýmýn hikayesi gül misal.
Kýrýk gönlümde hüzün ney tambur ve dahi ut.
Buðu buðu gülümser seni anlatan masal.

Bazen demim süzinak ýtýrlanýr seninle.
Dolunayýn halesi seni dinler kaç gece.
Çayýn demi dem be dem süslenir deseninle.
Çay da aþkla müsavi ikisi de tek hece.

Kaç þiir yazdým çaya ilham oldu gülüþün.
Zarafeti resmettim senin hayalin ile.
Ýçini sen doldurdun efsane soylu düþün.
Harflerim sükut etti sükutum geldi dile.

Leyla’nýn sürmesinden esinlendi kara çay.
Mecnun’un rüyasýný þerh etti zaman suya.
Çayý anlattý gece katre katre dolunay.
Kirpiklerin esirken gece vakti uykuya.

Çay demli saatlerim divanlarda misafir.
Semaverin türküsü oldu demlik güzeli.
Cama yansýyan sözler albeni soylu safir.
Bardaða nakýþ oldu Leyla’nýn zambak eli.
Ankara,27.03.2015 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: